Φέτος κλείνουμε πενήντα χρόνια από το Νοέμβριο του 73 όπου φοιτητές και εργαζόμενοι έδωσαν, σε όλον τον μουδιασμένο από την δικτατορία λαό, μαθήματα μαζικότητας, συσπείρωσης και αφύπνισης, ζητώντας Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία και κοινωνική απελευθέρωση και προέτρεψαν το λαό σε μαζικούς αγώνες για να ανατραπεί το καθεστώς της χούντας και να απαλλαγούμε από αυτούς που το στήριζαν.
Τα παιδιά αυτά, με την εξέγερσή τους υπηρέτησαν τα οράματα, τα ιδανικά, τις ιδέες και τις αξίες της ιστορίας μας και έδωσαν, με την πίστη τους για τη ζωή και την περιφρόνηση τους προς τον θάνατο, το μεγάλο μάθημα που πρέπει πάντα να φωτίζει το δρόμο όλων μας.
Σήμερα, τα ίδια συνθήματα για «Ψωμί , Παιδεία, Ελευθερία» εκφράζουν τις αγωνίες του λαού μας για τις ανάγκες του σήμερα και τον σεβασμό της ανθρώπινης υπόστασης. Σήμερα μάλιστα, που η αναβίωση των φασιστικών μορφωμάτων και οι εγκληματικές τους πράξεις απειλούν την δημοκρατία μας. Οι αγώνες, οι διακηρύξεις και οι θυσίες των φοιτητών και εργαζομένων της εποχής εκείνης και η συμπαράσταση του λαού για την συντριβή της δικτατορίας είναι και σήμερα επίκαιροι όσο ποτέ. Οι νεκροί και οι τραυματίες της μεγάλης εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μας καλούν σε εγρήγορση.
Μας έδωσαν μαθήματα ενότητας αλληλεγγύης, συλλογικότητας, αξιοπρέπειας και θυσίας, προσφορά και παρακαταθήκη για το παρόν και το μέλλον.
